Gemeentebestuur Mol zwaar ontgoocheld : Vlaamse overheid weigert heraanleg ‘Heipad’ als verhoogd vlonderpad

Het gemeentebestuur Mol is zwaar ontgoocheld in de weigering van de Vlaamse overheid om het ‘Heipad’ als verhoogd vlonderpad te mogen aanleggen. Dit voorstel bood een mooie oplossing voor het frequente overstromen van deze veelgebruikte fietsverbinding langs het openluchtzwembad Vita Den Uyt.

De heraanleg van het fietspad als vlonderpad maakt deel uit van een groter dossier dat ook de aanleg van een aanpalend bufferbekken en het afgraven van de bestaande fietspaddijk omvat. Vlaanderen geeft een vergunning voor het bufferbekken, maar laat - onbegrijpelijk! - de heraanleg van het fietspad niet toe.

De gewestelijke omgevingsambtenaar acht de meerwaarde van een veilig fietspad dat niet overstroomt onvoldoende groot om het rooien van een bosrand van 715 m² (180 meter lang en 4 meter breed) te verantwoorden. De weigering verbaast ons des te meer omdat zowel de Vlaamse Milieumaatschappij als het Agentschap Natuur en Bos gunstig adviseren.

Het gemeentebestuur Mol beraadt zich de komende weken over de volgende stappen.

De problematiek van het Heipad is al langer gekend. De oplossing is evenwel niet zo eenvoudig en moet van de Vlaamse overheid ook de nodige vergunningen krijgen, aangezien het gaat over een project binnen de 5-meterzone van een waterloop van 1 ^ste categorie.

Dit fietspad vertrekt in de Rode-Kruislaan ter hoogte van de Oude Nete en loopt vervolgens langs het openluchtzwembad. Na 180 meter maakt het een haakse bocht richting de Sint-Janstraat, parallelweg van de Zuiderring (N71).

Fietspad als dijk

Het bestaande fietspad ligt tussen de Oude Nete en het natuurlijke overstromingsgebied. Bij hoge waterstanden stroomt het water alsnog over de laagste punten van het fietspad naar het overstromingsgebied. Omdat er ook water op het fietspad blijft staan, moeten we deze fietsverbinding tijdens nattere periodes geregeld meerdere weken buiten gebruik stellen.

Rondrijden & waterbuffering

De huidige situatie kent twee problemen. Fietsers moeten regelmatig rondrijden via de Molderdijk of Ginderbroek omdat het Heipad afgesloten is door de wateroverlast. Het water bereikt door het verhoogde fietspad slechts moeizaam de achterliggende percelen – deels in eigendom van Natuurpunt, deels gemeente en deels privé – waar het water na buffering kan infiltreren in de grond.

Oplossing?

De oplossing werd uitgewerkt in samenwerking met Pidpa en Natuurpunt. Pidpa is daarbij de opdrachtgever en vroeg de omgevingsvergunning aan. De plannen omvatten het afgraven van een bufferbekken ter hoogte van een verhoogd perceel in het overstromingsgebied.

Deze zone ligt langs het Heipad. Daarnaast graven we het fietspad en de bijhorende dijk weg, zodat het water over de volledige lengte naar het overstromingsgebied kan vloeien. We creëren vervolgens een nieuw verhoogd fietspad als vlonderpad, zodat het water onder het fietspad door kan. Op die manier kunnen we het fietspad het hele jaar probleemloos gebruiken.

Het perceel dat zal functioneren als opvang- en bufferbekken behoort tot het erkende natuurreservaat De Oude Nete dat in beheer is van Natuurpunt. De opmaak van de plannen gebeurde in overleg met Natuurpunt. Dit met als doel om een zo optimaal mogelijk natuurherstel en watercaptatie te bekomen.

Vergunning nodig

Deze oplossing kunnen we uiteraard alleen uitvoeren als we hiervoor een omgevingsvergunning krijgen. De Vlaamse overheid (Departement Omgeving) moest hierover beslissen. Tot onze grote ontgoocheling en frustratie wordt het deel van het vlonderpad geweigerd omwille van de boskant die voor de aanleg moet gerooid worden. De gewestelijke omgevingsambtenaar motiveert deze weigering als volgt: “Voor de aanleg van het vlonderpad met bijhorende ontbossing die nodig is om dit te kunnen realiseren, kan echter niet gesteld worden dat dit functioneel inpasbaar is. Het bestaande fietspad is momenteel het grootste deel van het jaar functioneel en kan dit ook in de toekomst blijven op de momenten dat de buffercapaciteit van het bekken niet benut wordt.”  

Verdere stappen

Het gemeentebestuur beraadt zich in samenspraak met PIDPA over de aangewezen verdere stappen. Het verzekeren van een veilige fietsverbinding op deze locatie die het hele jaar door correct bruikbaar is, behoort tot de absolute beleidsprioriteiten.

De motivatie voor de weigering dat het fietspad “het grootste deel van het jaar bruikbaar is” voldoet voor ons absoluut niet. We zijn evenwel gebonden aan het oordeel van de Vlaamse overheid over de aangevraagde omgevingsvergunning.

Bij de beslissing over het al dan niet starten van een beroepsprocedure en het nemen van verdere stappen moeten we meerdere zaken in overweging nemen. Naast de mogelijke kans op een gunstige beslissing is de tijdige aanleg van het bufferbekken noodzakelijk voor het ontvangen van eerder toegekende Vlaamse subsidies in een rioleringsdossier. Daarnaast kunnen we uitsluitend in beroep gaan bij de Raad voor Vergunningsbetwistingen. Deze beroepsinstantie controleert alleen het correct volgen van de procedures. De raad kan de weigering uitsluitend bevestigen of vernietigen.

Naast een mogelijke beroepsprocedure zullen we ook technisch onderzoeken of er alternatieve uitvoeringsmogelijkheden zijn om alsnog op deze locatie een veilige, altijd bruikbare fietsverbinding te realiseren.'